Grup maçlarına tutuk başlamış gibi görünseler de Portekiz ciddi önlemler almıştı Almanya'ya karşı. Normalde orta sahası geri gelmekte zorlanan, ofansif elemanlarından oyunun sadece hücumsal kısmında katkı alan Portekiz ilk maçta Türkiye maçından çok farklı bir kimlikle sahaya çıkmış ve bu da Almanya'yı ciddi anlamda zorlamıştı.
Turnuvadan önce de Bayern'in final maçında yaşadığı şok'un milli takım üzerinde etkisi olacağını belirtmiştim. Başta Schweinsteiger olmak üzere Löw hepsi ile çok yakından ilgilenmiş olsa da, ilk maçtaki görüntü bunun etkilerinden tam anlamı ile kurtulamadıklarını gösteriyor ve maçta sivrilen isimler ise Almanya'nın Real Madridli yıldızları Mesut ve Khedira oluyordu. Biraz şans ve birazda mücadele gücü ile Portekiz'i geçmeyi bildi Almanya.
Grubun ikinci maçında ise rakip Hollandaydı. Almanya ilk maça oranla daha derli toplu bir oyun sergilemişti. Rakibin oynama iştahının da bunda ciddi katkısı olduğunu belirtmekte fayda var. Hollanda kazanmak zorunda olduğu bir maçta risk almak zorundaydı ve buna karşı hazırlıklı bir Almanya vardı. İlk maçın aksine sahadaki Bayernliler sahanın en iyileri oluyordu. Orta alanda Schweinsteiger iki harika pası ile Gomez'i gollerle buluştururken, defansta da Badstuber Van Persie'ye adım attırmıyorken, bektede Lahm takım arkadaşı Robben'i oyun dışında tutmasını biliyordu. Bunun sonucunda da Almanya oyunu istediği gibi yönlendirdi ve maçın son bölümü hariç istediği gibi oyununu oynadı.
Son maçlara girildiğinde hala çeyrek final biletinin cepte olmaması sebebi ile Löw yine klasik 11'i ile sahaya çıkmayı tercih etti. Ben hala Schürrle, Reus gibi çok önemli silahlar varken Podolski ve Müller ısrarını anlamasam da 'never change a winning team' düşüncesine saygı duymak gerekir. Sonuçta kazanan haklıdır, bir bildiği vardır. Kadrodaki tek değişiklik kart cezalısı Boateng yerine forma giyen Lars Bender'di. Oyun anlayışında diğer maçlara göre hiç bir fark yoktu, her oyuncu görevini en iyi şekilde yaptı ve beraberliğin birincilik için yettiği yerde galip geldiler. Schürrle ve Bender'in oyuna olan katkısı ilerisi için umut verdi.
Almanya grubu lider bitirdi ve turnuvadaki kolay rakiplerden biri diyebileceğimiz Yunanistan ile eşleşti. Grup maçlarındaki performansa yakın bir oyun ile bu engeli de rahatlıkla aşabileceklerini düşünüyorum. Ayrıca Yunanistanda Karagounis'in yokluğunu da düşünürsek, oldukça rahat bir maç olacaktır. Kapalı savunmaları aşmakta zorluk çekselerde bir şekilde o kilidi aşmayi biliyor Almanlar. Finale doğru adım adım ilerleyen bu oyuncu topluluğu, umarım bu sefer finalde senelerdir süre gelen final sendromunu yaşamaz ve kupayı kaldırır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder